Na zeven boeiende jaren geef ik op 1 november met een gevoel van dankbaarheid het voorzitterschap van Randonneurs.be door. Wat begon als een engagement uit liefde voor het langeafstandsfietsen en het verenigingsleven, groeide uit tot een onvergetelijke periode vol vriendschap, samenwerking en gedeelde passie.
Zoals iemand ooit zei: “Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder.” Dat is precies wat deze jaren voor mij betekend hebben.
De voorbije tijd hebben we samen duizenden kilometers afgelegd, letterlijk en figuurlijk. Van gure ochtenden aan de start van een 200 km-brevet tot de warme kameraadschap na een geslaagde BRM 600 of zelfs 1000. Van Parijs-Brest-Parijs tot de kleinste ritten in eigen land: telkens weer voelde ik de kracht van onze gemeenschap. Elke rit, elke vergadering en elk evenement toonde opnieuw wat Randonneurs.be zo bijzonder maakt: de verbondenheid tussen mensen die dezelfde passie delen, het respect voor elkaars tempo en de wil om samen verder te geraken dan alleen. Kleur, taal, religie, gender, snel of traag, blits of met een bluts: het maakt bij ons niet uit en mijn grootste wens is dat dat zo blijft.
Greg Lemond sprak ooit: “Het wordt nooit makkelijker, je gaat gewoon sneller.” En dat gold niet alleen voor het fietsen, maar ook voor het leiden van deze vereniging.
Ik kijk met trots terug op wat we samen hebben gerealiseerd. Dankzij de inzet van zovelen konden we onze activiteiten verder uitbouwen, nieuwe randonneurs verwelkomen en Randonneurs.be stevig op de kaart zetten, zowel nationaal als internationaal. We hebben als bestuur telkens opnieuw gezocht naar de juiste balans tussen traditie en vernieuwing en dat hebben we gedaan met open geest, een flinke dosis humor en vooral met een hart voor het randonneren.
Ik wil een bijzonder woord van dank richten aan alle organisatoren van onze BRM-ritten. Jullie zijn het kloppend hart van de vereniging. Jullie zorgen ervoor dat onze kalender jaar na jaar gevuld is met ritten die niet alleen uitdagend en goed georganiseerd zijn, maar ook de mooiste landschappen van ons land en ver daarbuiten laten zien. Aan elk succesvol brevet gaan uren van voorbereiding, verkenning en nog meer voorbereiding vooraf, vaak onzichtbaar, maar van onschatbare waarde. Zonder jullie inzet zouden we niet de vereniging zijn die we vandaag zijn.
Of, om het met de woorden van de Japanse schrijver Satoro te zeggen: “Individually, we are one drop. Together, we are an ocean.”
Mijn grootste dank gaat uiteraard ook uit naar mijn collega-bestuursleden. Zonder jullie inzet, creativiteit en kameraadschap was dit alles niet mogelijk geweest. Het was een voorrecht om met zo’n gedreven ploeg samen te werken. Elk van jullie heeft met zijn of haar eigen talent bijgedragen aan het succes van onze vereniging, en daarvoor ben ik oprecht dankbaar.
Aan mijn opvolger, Marc Dejans, wil ik graag een bijzonder woord van waardering richten. Marc, ik weet dat de vereniging bij jou in uitstekende handen is. Met jouw ervaring, enthousiasme en open blik zal je Randonneurs.be verder leiden op het stevige fundament dat we allemaal samen hebben gelegd. Ik wens jou en het nieuwe bestuur alle succes toe in deze volgende etappe van het avontuur.
Tot slot wil ik alle randonneurs bedanken voor het vertrouwen, de steun en vooral voor de vriendschap. De rit stopt voor mij niet: ik blijf uiteraard een trotse randonneur, en ik kijk ernaar uit om jullie nog vaak op de weg tegen te komen.
Ik sluit af met een citaat van Ernest Hemingway: “It is by riding a bicycle that you learn the contours of a country best, since you have to sweat up the hills and coast down them.” Zo was ook mijn voorzitterschap: met momenten van inspanning en momenten van genieten, maar altijd met het inzicht dat het het waard was.
Bedankt voor zeven onvergetelijke jaren.
Frank Steenput